shaharlashmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-har-lash-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shaharlik boʻlib qolmoq. ◆ [Umurzoqboy\ Yurtning oʻrta qism dehqonidan chiqib, shaharlashgan boylardan, Toʻlaxonning otasidir. Hamza, „Paranji sir-lari“ .
2 s. t. Shahar aylanmoq, shaharni kezib chiqmoq, shaharni sayr etmoq. ◆ Agar vaqtin-giz boʻlsa, bir shaharlashib kelardik.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАҲАРЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.