shaqildoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sha-qil-doq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. shiqildoq. Chaqaloq-ning shaqildogʻi.

2 esk. Tungi qorovulning keskin sil-kitganda shaqillab ovoz chiqaradigan, ichi oʻyiq yogʻoch asbobi. [Yoʻlchiga] Hushtak, sha-qildoq chalgan tanho qorovul koʻlkalari un-da-munda uchrab qolar edi. Oybek, Tanlangan asarlar. Uxlab qolgan mirshab ham negadir uygʻonib ketib, yana shaqildogʻini shaqillata boshladi. Mirmuhsin, Meʼmor.

3 koʻchma Qattiq-qattiq ovoz bilan, "sha-qillab" gapiradigan. ◆ Ertasiga ular urugʻ-laridagi Savri shaqildoq degan xotinni aytib kelib, kinna soldirishdi. Mirmuhsin, „Umid“ . -Qoch, deyman, ablah, qoch! Naq boʻyning-ni uzaman, — deb oʻshqirdi amakisi. -Qoch, yashshamagur, qoch! — ◆ deb takrorladi shaqildoq kelinoyisi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ШАҚИЛДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shaqildoq
1 прогремушка, трещотка (игрушка);
2 колотушка, трещотка (ночного сторожа);
3 = qaqildoq.