shaqillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-qil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 "Shaq -shaq", "sha-qir-shaqir" etgan ovoz chiqarmoq. ◆ Qovjiroq koʻknorilar xuddi puch yongʻoqday shaqilladi. O. Yoqubov, „Larza“ . Eshon unga oʻqrayib qaradi-yu, ovozi chiqmasdanoq, eshik zulfini shaqil-labqoldi. P. Tursun, Oʻqituvchi. Tozagul sha-qillab qaynab turgan mis samovarni koʻta-rib kirdi. H. Gʻulom, Mashʼal.
2 koʻchma Qattiq-qattiq ovoz chiqarib gapirmoq. ◆ Oyjamol aytdi: -U eshoningizni gapirmang. Jagʻi qurushib qolgan, shaqillab, hech kimga gap bermaydigan balo edi-da. "Yodgor" . ◆ Xotinining shaqillashini trubkada eshitdi-yu, unga atab yigʻib qoʻygan yaxshi gaplari tariqday sochilib ketdi. S. Nurov, „Narvoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАҚИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.