sharofat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sha-ro-fat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – shon, sharaf; izzat, obroʻ, oliyjanoblik;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Yaxshi, nafli taʼsir; xosiyat. ◆ Yaxshining sharofati tegadi, yomonning — kasofati. Maqol. . ◆ Mehnatda bor koʻp xosiyat, sharofat, Bel boglasa mehnatga kim, azizdir. Habibiy. ◆ Mashinaning sharofatini endilikda hamma yaxshi tushunib qoldi. Gazetadan.
2. Sharofat (xotin-qizlar ismi).
- Sharofati bilan Biror kimsa yoki narsa tufayli, uning yaxshi xislati, xosiyatiga koʻra. ◆ Sizning sharofatingiz bilan boshimni koʻtarib turibman. Yomgʻir sharofati bilan gʻoʻzalar yaxshi oʻsyapti. ◆ Umarqulning sharofati bilan hamma bir uyga yigʻildi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАРОФАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sharofat
1 благородство; честь, достоинство; ◆ sharofati bilan благодаря (кому-чему-л.); ◆ sizning sharofatingiz bilan boshimni koʻtarib turibman с вашим приходом я почувствовал себя хорошо; ◆ yaxshining sharofati, yomonning kasofati посл. хороший человек принесёт благополучие, а плохой - беду навлечёт;
2 Шарофат (имя собств. женское).