shilqillamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shil-qil-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 "Shilq-shilq" etgan ovoz chiqarmoq, shoʻlqillamoq. ◆ Sigir koʻp suv ichganidan, yurganda qorni shilqillar edi.

2 Sirqib turmoq; koʻlmak hosil qilmoq (suyuqlik yoki namning moʻlligi haqida). ◆ Yogʻi shilqillagan nalov, n ◆ Kungay qir yonbagʻir-larini toʻshagan momiq qor oftobning iliq nurlariga tob bera olmay, shilqillab erib, pastlikka asta silqiy boshlaydi. Gazetadan .

3 koʻchma Holdan toymoq, darmonsiz-lanmoq, boʻshashmoq. Ovqatni yedi-yu, shil-qillab tushdi.. mehnat chaqib qoʻymasa, bu bechorani. I. Rahim, Hilola. ◆ Qizcha yigʻlab charchagan, shilqillab tushgan edi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .

Antonimlari

ШИЛҚИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shilqillamoq
1 хлюпать, плескаться;
2 образовывать грязь, слякоть, лужицы; qor shilqillab erib pastlikka silqiy boshladi снег таял, превращался в кашицу и начал сползать вниз;
3 перен. терять силы, слабеть, изнемогать; shilqillab qolmoq (или tushmoq) слабеть, изнемогать, валиться с ног.