shlak
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shlak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
nem. Schlacke — bolgʻalanganda uchgan metall parchalari < schlagen — bol-gʻalamoq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Rudadan metall eritib olishda qoladigan shishasimon yoki toshsimon mod-da; toshqol. ◆ Shlak uyumi. Shlak kukuni. n ◆ Onda-sonda shlak parchalari va qadimiy kon-chilar ishlagan toshbolgʻa hamda iskanalar koʻzga tashlanardi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
2 Qattiq yoqilgʻidan koladigan chiqit. ◆ Bu koʻchalarning tuprogʻi ham boshqa, yoʻlkalarga surrang mayda shlak toʻkilyapti, yurganda gʻichir-gʻichir qiladi. A. Muxtor, „Opa-singil-lar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШЛАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.