shud
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shud
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. Xsh / z Kishidagi biror ishni uddalay olish qobiliyati; layoqat. ◆ Shudi bor yigit. Uning hech narsaga shudi yoʻq. n [ ◆ Sultonmurod} Bir yil ichidayoq chorvachilik-ni rentabelli sohaga aylantirib qoʻydi. Yigitga, shud boʻlsa, oʻrgatishga hojat qolmaydi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shud
способность, умение; ◆ shudi bor odam способный, умелый человек; ◆ uning hech narsaga shudi yoʻq он толком ничего не умеет делать.