shumlik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shum-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shum kishiga xos ish, xatti-harakat, qiliq. ◆ Qoʻqondagi bir mak-tabda turk afandidan taʼlim koʻrib, oʻsha afandidan anchagina shumliklarni oʻrgangan ekan. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Oʻrtok Umurzo-KOva, koʻrib turibmanki, siz ham shumlik kilayotirsiz, marhamat, javob bering, nima maksad bilan keldingiz? Sh. Rashidov, „Boʻ-rondan kuchli“ . ◆ Bu sahroyi bolalar shumlik-ni bshshaydi. Oʻrgatib-oʻrgatib, ishga sola berasiz. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Yomonlik, qaygʻu-kulfat keltiruvchi narsa. ◆ Uning charchogʻi ham, uykusi ham qochgan, koʻngli bir shumlikni sezganday, keksa, hor-gʻin yuzini betokapiik koʻlankasi qoplagan edi. A. Muxtor, „Chinor“ .

Antonimlari

ШУМЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shumlik
1 зло, злое дело; ◆ Parizodning koʻngliga bir shumlik keldi («Муродхон») Паризад задумала совершить одно злое дело;
2 озорство, проказа; шалость; ◆ bir shumlikni boshlama! смотри не набедокурь!;
3 коварство; лукавство; каверза; ◆ Bu sahroyi bolalar shumlikni bilmaydi (П. Турсун, «Ўќитувчи») Эти дети степей не знают коварства.