soʻlqillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
soʻl-qil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Asta tebranmoq, sel-killamoq. ◆ Koʻklam boʻlsa, tomoshadir choʻlla-ri, Ot chopganda, soʻlqillaydi bellari. "Gu-lixiromon" . Lutfinisa oppoq, yursa soʻl-qillaydigan, ikki qoshining uchi bir-biriga tutash, boʻyi sal pastroq, toʻlagina qiz. S. Ahmad, Ufq.
- Soʻlqillagan yoki soʻlqillab pishgan (yoki turgan) non ayn. soʻlqildoq non q. soʻlqildoq. ◆ Hayron boʻlmang, Dilshodbek, rost gap. Axir sedana sepilgan, soʻlqillab turgan bundaqan-gi nonni hech qayerdan topolmaysiz! M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. Soʻlqillagan yer ayn. soʻlqildoq yer q. soʻlqildoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СЎЛҚИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.