solih

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

so-lih

Etimologiyasi

arab. – xushaxloq; yaxshi, ochiq koʻngilli; yaxshi, ezgu; foydali; toʻgʻri; salohiyatli, yaroqdi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Ezgu, savobli; eng yaxshi; foydali. ◆ Qurʼonda.. solihamalham imon tarkibiga kiritilgan. "OʻzME". ◆ Yaxshi odamlar, garchand oʻzlari jisman oramizda yoʻq boʻlsalar ham, solih ishlari va ibratli xislat-fazilatlari bilan tiriklarning hayotiga koʻmakdosh boʻlib yashaydilar. Gazetadan.

2. Kishiga faqat yaxshilik qiladigan, moʻmin-qobil, yaxshi. ◆ Farzandi solih. ◆ Oʻgʻlingizga oʻqitib dinu diyonat yoʻlini, Solihu duppa-durust ahli musulmon qilaman. Hamza.

3. Solih (erkaklar ismi).

Antonimlari

СОЛИҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

solih
1 уст. праведный; честный;
2 Салих (имя собств. мужское.)