subutli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
su-but-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Subutini, eʼtiborini yoʻ-qotmagan, ishonsa boʻladigan; burdi bor, tayinli. ◆ Paxta dalasi — mardlar maydoni, gapining ustidan chiqadigan, lafzi halol, subutli odamlar.. maydoni. S. Abduqahhor, „Quvondiq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУБУТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
subutli
постоянный, основательный, устойчивый; аккуратный (в отношении выполнения обещания).