subutsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
su-but-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Subutini yoʻqotgan, ishonib boʻlmaydigan; tayini, burdi yoʻq, betayin, burdsiz. ◆ Vaʼdaga vafo — mardning ishi, Vaʼ-dasiz — subutsiz kishi. Maqol . m ◆ Olimjon — sodda va oqkoʻngil yigit, soʻzlari vazmin ham maʼnoli. UAnvarga oʻxshagan subutsiz emas. T. Rasulov, „Marhamat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУБУТСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
subutsiz
непостоянный, неосновательный, неустойчивый, неаккуратный (в отношении выполнения обещания); ◆ vaʼdaga vafo - mardning ishi, vaʼdasiz - subutsiz kishi погов. верность обещанию - дело мужчины, не держащий обещания - непостоянный человек.