subutsiz

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

su-but-siz

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Subutini yoʻqotgan, ishonib boʻlmaydigan; tayini, burdi yoʻq, betayin, burdsiz. ◆ Vaʼdaga vafo — mardning ishi, Vaʼ-dasiz — subutsiz kishi. Maqol . m ◆ Olimjon — sodda va oqkoʻngil yigit, soʻzlari vazmin ham maʼnoli. UAnvarga oʻxshagan subutsiz emas. T. Rasulov, „Marhamat“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

СУБУТСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

subutsiz
непостоянный, неосновательный, неустойчивый, неаккуратный (в отношении выполнения обещания); ◆ vaʼdaga vafo - mardning ishi, vaʼdasiz - subutsiz kishi погов. верность обещанию - дело мужчины, не держащий обещания - непостоянный человек.