sukunat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

su-ku-nat

Etimologiyasi

arab. – sokinlik, jimjitlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Hech qanday tovushning yoʻqligi; jimjitlik, sokinlik. ◆ Sukunat maskanisan, Koʻm-koʻk musaffo samo. Gazetadan. ◆ Qush ot qoʻshilgan arava shahar sukunatini buzib, Rafinak tomon yelib ketdi. S. Siyoyev, „Avaz.“

2. Sukut, soʻzsizlik. ◆ Oʻrtaga noxush sukunat choʻkdi. "Sharq yulduzi". ◆ Sukunatni yana otaning tovushi buzdi: Hech narsa deyolmaysan! Qaysi yuz bilan gapirasan?! "Yoshlik".

Antonimlari

СУКУНАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sukunat
тишина; молчание; безмолвие; ◆ chuqur sukunat глубокое молчание; ◆ zalda sukunat hukm surardi в зале царила тишина; ◆ oraga qisqa fursatli sukunat choʻkdi наступило короткое молчание; ◆ sukunatni buzmoq нарушать тишину.