surishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
su-rish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Surmoqfl. birg. n. ◆ Umid bilan bir yostiqqa bosh qoʻyib, nimalarni orzu qilishmagandi. Quchoqlashib, koʻzguga tikil-gancha, shirin oʻylar surishardi. "Yoshlik" .
2 Jang qilmoq, olishmoq. ◆ Hasanxon shu maydonda urushib, surishib, olishib, solishib, urushmoqdan armoni qolmadi. Ergash Juman-bulbul oʻgʻli .
3 s. t. Miriqib shaxmat oʻynamoq, shaxmat taxtasida jang qilmoq. ◆ Biroq masalliq qo-zonga tushib, ular besh-olti qoʻl ezilishib shaxmat surishdi hamki, Ziyod muddaoga oʻt-masdi — yorila qolmasdi. M. Mansurov, „Yombi“ .
4 Hisob-kitob qilib, bir-biriga oʻtgan qarz yoki haqni toʻlab, orani ochmoq. ◆ -Diy-diyoyingni qoʻy, — dedi Zarif nayza. — Aka-uka keyin surishib ketaverasanlar. X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.