tagʻofil
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-gʻo-fil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. تَغَافُل - oʻzini eʼtiborsiz, beparvo, begʻamlikka solish; bilib bilmaslikka olish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Koʻrib koʻrmaslik-ka, bilib bilmaslikka olish; gʻofillik. ◆ Bir tabassum birla sayd etding koʻngilni avva-lo, Oxiri nozu tagʻofil boʻldi ish, ey dilrabo. Habibiy .
- Oʻzini tagʻofilga solmoq Koʻrib koʻrmas-likka, bilib bilmaslikka olmoq. ◆ Garchi mud-dao kun kabi oshkora boʻlgan boʻlsa ham, nima uchundir qutidor yana oʻzini tagʻofilga solib soʻradi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҒОФИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tagʻofil
книжн. умышленное невнимание, игнорирование; безразличие, равнодушие; беспечность; ◆ Ul tagʻofil peshagʻa holi xarobim kim desun? (Муќимий) Кто скажет ей, не обращающей на меня внимания, о моём жалком состоянии?