taqvodor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

taq-vo-dor

Etimologiyasi

TAQVODOR Bu sifat 'gunoh, harom ishlardan oʻzini tiyish' maʼnosini anglatadigan arabcha taqvo otiga (АРС, 908) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan tojikcha doshtan feʼlining (ТжРС, 137) dor hozirgi zamon asosini qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'gunoh, harom ishlardan oʻzini saqlovchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 145).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. 1 Mustahkam diniy eʼ-tiqodli; xudojoʻy, dindor. ◆ Eldan burun mas-jidlarga ketayotgan taqvodorlardan bosh-qa koʻchalarda hech zogʻyoʻq. M. Osim, „Oʻtror“ .

2 Harom-xarishdan hazar qiladigan, oʻzi-ni saqlaydigan, tiyadigan; pok. ◆ Mulla Mah-mudning gapidan keyin baʼzi taqvodorroq kam yerli dehqonlar ham qoʻshimcha sifatida boʻlib berilgan tokzordan voz kechishdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Antonimlari

ТАҚВОДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taqvodor
1 рел. набожный, благочестивый;
2 умеренный; воздержанный; // аскет;
3 разг. высокомерный.