taqya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
taq-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. تقية – ehtiyotkorlik; yashirish, bekitish;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. din. O'z e'tiqodini ehtiyotkorlik bilan yashirish; Maʼlum sabablarga koʻra, vaziyat shunga majbur etsa, xatarli holatda moʻmin kishi oʻz jonini saqlab qolishi uchun, oʻz din (e'tiqod)ini (qalbida saqlagan holda) sirtdan yashirishi; ◆ Kim iymonidan voz kechib, Alloxdan ixtiyoriy ravishda yuz o‘girsa, ulkan jazo muqarrar. Shunga majbur bo‘lib qalbida iymonini saqlab qolganlar bundan mustasnodirlar. qurʼon 16:106
2. esk. Sidirgʻa matodan tayyorlangan gulsiz doʻppi. ◆ Shoirning boshida uchli koʻk taqyaga silliq oʻralgan koʻrkamgina salla. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Bir ozdan keyin es-hushini yigʻib olib, oyoq tovushi kelayotgan tomonga qaradi va erkak kishi ekanini bilib, taqya ustidan oʻralgan kichkina shol roʻmolini yuziga tortdi. Oydin, „Suhbati jonon.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҚЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
taqya
1 рел. такия благоразумие; осмотрительность; осторожность; (благоразумное скрывание своей веры. Исламские богословы обосновывают дозволенность такии аятами Корана и сунны.)
2 уст. не вышитая, гладкая тюбетейка (поверх которой наматывали чалму); ◆ Yap-yangi koʻk shohi toʻn kiygan ustod yangi taqyaga sallani bejab oʻramoqda edi (Ойбек, «Навоий») Учитель, одетый в новёхонький (с иголочки) зелёный шёлковый халат, красиво наматывал чалму поверх новой гладкой тюбетейки;