toʻrva

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻr-va

Etimologiyasi

TOʻRVA Bu tojikcha ot asli toʻrba tovush tarkibiga ega boʻlib (ТжРС, 401), oʻzbek tiliga b tovushini v tovushiga admashtirib olingan; 'qopchik', 'xadta' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 253).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

TOʻRVA 'qopchiq', ' xalta'. Har xil asbob-uskuna-lar solingan toʻrvasini katta temirga ilib,■■ (Parda Tursun). E.V.Sevortyan lugʻatida yoʻl-yoʻlakay berilgan izohga koʻra (ЭСТЯ, III, 216) 'qopchiq' maʼno-sini anglatuvchi bu soʻz asli 'yigʻ-', 'toʻpla-' maʼno — sini anglatgan tor- feʼlidan eski oʻzbek tilida -ba qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 753); keyinchalik b un — doshi v undoshiga, a unlisi ä unlisiga almashgan: tor- + ba = torba > torva > torvä. Bu soʻz UTILda yanglish ra — vishda forscha deb belgilangan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kichkina qopchiq; xalta. ◆ Boʻz toʻr-va. Bir toʻrva yongʻok ■ ™ Qoʻrboshi ham, toʻr-vasini yoʻkotgan gadoydek, kushbegining chap yoniga, Kumushbibining yuqorisiga boriboʻtir-di. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Harxil asbob-uskunalar solingan toʻrvasini katta temirga ilib, obkashday yelkasiga qoʻyib olgan chelak tuzatuvchi gurkuragan ovozi bilan jimjit mahallaga jon kirgizib borardi: -Chela-ak tu-za-ta-ma-an! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Tuzluq toʻrva q. tuzluq. Toʻrva qoqdi Oxir-gi farzand, kenjatoy. ◆ Haydar Abdurahmon otaning kenja oʻgʻli.. toʻrva qoqdi bolasi edi. M. Muhamedov, „Qahramon izidan“ . ◆ Ayniqsa, Mavlon akaning toʻrva qoqdisi.. Nishonboy serxarxasha. H. Gʻulom, „Maigal“ .

Antonimlari

ТЎРВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻrva
торба; небольшой мешок; ◆ bir toʻrva yongʻoq торба (мешочек) орехов; ◆ ot toʻrva торба для кормления лошади; ◆ tuzluq toʻrva торба (мешочек) для соли; ◆ gadoy arazlasa, toʻrvasiga ziyon погов. если нищий обидится (не возьмёт то, чтоему подают), тем хуже для его сумы; ◆ 

• tuzluq toʻrva boʻyniga tushdi см. ◆ tuzluq; toʻrva qoqdi (букв. она вытрясла торбу) последыш, последний ребёнок.