toʻti
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-ti
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Bu soʻz Oʻrta Turkchaga Forschadan kirib kelgan.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tropik oʻrmonlarda yashaydigan, koʻpchilik turi chiroyli, rang-barang patli qush. ◆ Ilhom samovarchi odamni koʻproq chaqirish uchun toʻti saqlaganday, Ho-ji bobo usta Salimni toʻti qilib boqar edi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Togʻlardagi ohular, oʻr-mondagi toʻtilar, chamandagi bulbullar ham yolgʻiz emas, juft yashaydilar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . '
2 koʻchma Juda goʻzal, nozanin ayol haqida. Qizlar majlisi gullar, lolalar, toʻtshshr, qumrilar majlisi! A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Bir qiyo boqdim, ilindim toʻtining zan-jiriga, Hech iloj topolmadim parvadigor taqdiriga. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
3 koʻchma Taqlidchi, oʻzganing gapini tak-rorlaydigan shaxsga nisbatan qoʻllanadi.
4 Toʻti (xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎТИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.