toʻziq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-ziq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Har yon sochilgan, toʻzigan ho-latli, holdagi. ◆ Toʻziq xas-xushlarni supurib, bir yerga toʻplamoq. m ◆ Bari bir, rahbar ogʻiz-ga yaqin boʻladi. Qancha kamtar boʻlsang ham, koʻpning ogzida boʻlasan. Katta boʻldingmi, tuprogʻing toʻziq boʻladi, azizim. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

2 koʻchma Sochiq, sochilgan, boʻlingan; pa-rishon. ◆ Uning xayoli toʻziq.

3 Betartib yoyilgan, toʻzigan, toʻzgʻoq, paxmoq. ◆ Qiz tol tagidan chiqib yugurgancha, oʻzini suvga otdi. Nizomjon uning orqasi-dan oppoq boldirlarini savalagan toʻziq sochlarini koʻrib qoldi. S. Ahmad, „Ufq“ .

4 Eskirgan, titilib ketgan. ◆ Hujraning burchagida Shoqosimning uvada choponi, toʻziq koʻrpa-yostigʻi uyilgan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Gulnor koʻcha eshigidan hovlisiga kirarkan.. shipi, devorlari toʻziq ayvonga paranjisini otdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ТЎЗИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻziq
1 разбросанный; растрёпанный; ◆ toʻziq sochlar растрёпанные волосы;
2 перен. распылённый, рассеянный; ◆ unish xayoli toʻziq он не сосредоточен;
3 изношенный, старый, ветхий; ◆ toʻziq uy ветхий дом; ◆ toʻziq palto изношенное (затасканное) пальто; ◆ toʻziq koʻrpa потрёпанное ватное одеяло.