togʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

to-gʻa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ayolning aka-ukalari (uning bolalariga nisbatan). ◆ Homid, bir turli va-ziyatda, yer ostidan jiyaniga qaradi. Togʻa-sining holidan xabarsiz Rahmat soʻzida davom etdi.. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Shayx beixtiyor jiyaniga qarab yurdi. Rasulmat munkib kelib, togʻasini quchoqladi.. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

2 Oʻzidan kattalarga murojaat shakli. ◆ Togʻa, poyezd coam nechada joʻnaydi ? n ◆ U.. har bir ishda maslahatgoʻy, barcha katta-kichik ".togʻa" deb hurmatlaydigan Yusvali chol edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Oramizda besh kishi nos chekadi, qorovul togʻa bilan olti kishi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ТОҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

togʻa

Tillar

• Turkcha: dayı

Ruscha _ru

togʻa
1 дядя (по матери);
2 дядя, дяденька (вежливое обращение к старшему мужчине).