toshboʻron
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tosh-boʻ-ron
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]tosh + f. obW - yomgʻir
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Koʻchib, bir-birini surib dumalatib, shid-dat bilan tushayotgan toshlar oqimi. ◆ Shu payt togʻ choʻqqisidan katta bir tosh yumaladi va yoʻlidagi boshqa toshlarni qoʻporib, dahshatli toshboʻron boshlandi. S. Ayniy, „Doxunda“ .
2 map. Qadimda aybdor deb hisoblangan kishini koʻkragigacha yerga koʻmib, har yoqdan tosh otib qatl qilish usuli; umuman, har tomondan tosh yogʻdirib jazolash, urish. ◆ -Muf-ti janoblari, qora xalq uni toshboʻron qil-dirishga qoʻymas.. Badargʻa qshtoq kerak, ba-dargʻa! — dedi qozikalon. J. Sharipov, Xorazm. ◆ Oʻlgan, yarador boʻlganlarga qaramay, qoʻz-gʻolonchilar katta suron bshshn ilgari oti-lib, "toshboʻron"ni kuchaytirdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТОШБЎРОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.