tovlamachi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tov-la-ma-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Kishilarni tovlab, laqillatib, qoʻrqitib kun koʻruvchi; firibgar. ◆ "Sidiq:" Muhabbat sevgini, or-nomusni tovlamachi bir savdogarga sotdi, vijdonni latta-puttaga ayirbosh qildi. N. Safarov, „Hayot maktabi.“ ◆ Kitob nihoyatda qiziq, tovlamachi Dalla degan bir xotinning qilmishlari hikoya qilinar edi. A. Qahhor, „Oʻtmishdan ertaklar.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТОВЛАМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Sifat
[tahrirlash]tovlamachi
OʻTIL