tovlamachi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tov-la-ma-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Kishilarni tovlab, laqillatib, qoʻrqitib kun koʻruvchi; firibgar. ◆ "Sidiq:" Muhabbat sevgini, or-nomusni tovlamachi bir savdogarga sotdi, vijdonni latta-puttaga ayirbosh qildi. N. Safarov, „Hayot maktabi.“ ◆ Kitob nihoyatda qiziq, tovlamachi Dalla degan bir xotinning qilmishlari hikoya qilinar edi. A. Qahhor, „Oʻtmishdan ertaklar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТОВЛАМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
tovlamachi
OʻTIL