Kontent qismiga oʻtish

tovlamachi

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

tov-la-ma-chi

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

Kishilarni tovlab, laqillatib, qoʻrqitib kun koʻruvchi; firibgar. ◆ "Sidiq:" Muhabbat sevgini, or-nomusni tovlamachi bir savdogarga sotdi, vijdonni latta-puttaga ayirbosh qildi. N. Safarov, „Hayot maktabi.“ ◆ Kitob nihoyatda qiziq, tovlamachi Dalla degan bir xotinning qilmishlari hikoya qilinar edi. A. Qahhor, „Oʻtmishdan ertaklar.“

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ТОВЛАМАЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

Sifat

[tahrirlash]

tovlamachi

OʻTIL