tovva
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tov-va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I s. t. Tavba; pushaymon. ◆ Tovva qilmoq.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tov-va
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II Oshiqning olchiga qarama-qarshi silliq tomoni.
- Oshigʻi tovva Ishi yurishmagan, ishi pachava. ◆ Nega mening oshigʻim tovva-yu, uniki olchi? Uning mendan nimasi ortiq? S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТОВВА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.