tuzatish
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-za-tish
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tuzatmoq fl. har. n. ◆ Kam-chiliklarni tuzatish. Oʻzini tuzatish. Yurish-turishini tuzatish. n ◆ Baʼzan u kun boʻyi xonasidan chiqmay, taxta qogʻozdagi chiziqlar ustida oʻylar, chizmalarning kam-koʻstini tuzatish bilan kunni kech qilar edi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
2 Yaxshilash yoki toʻgʻrilash maqsadida oʻz-gartirish, oʻzgartma, tuzatma. ◆ Lugʻatga ilova qilingan tuzatishlar. Qarorga kiritilgan tuzatishlar. m ◆ Xatdan mamnun boʻldi she-killi, tuzatish kirgizmay, yaktak choʻntagi-ga solib qoʻydi. Oydin, „Hikoyalar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУЗАТИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.