tuzatish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-za-tish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tuzatmoq fl. har. n. ◆ Kam-chiliklarni tuzatish. Oʻzini tuzatish. Yurish-turishini tuzatish. n ◆ Baʼzan u kun boʻyi xonasidan chiqmay, taxta qogʻozdagi chiziqlar ustida oʻylar, chizmalarning kam-koʻstini tuzatish bilan kunni kech qilar edi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
2 Yaxshilash yoki toʻgʻrilash maqsadida oʻz-gartirish, oʻzgartma, tuzatma. ◆ Lugʻatga ilova qilingan tuzatishlar. Qarorga kiritilgan tuzatishlar. m ◆ Xatdan mamnun boʻldi she-killi, tuzatish kirgizmay, yaktak choʻntagi-ga solib qoʻydi. Oydin, „Hikoyalar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУЗАТИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.