valineʼmat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-li-neʼ-mat

Etimologiyasi

arab. – neʼmat egasi, boquvchi; olihimmat, saxiy;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Oʻziga qaram kishilarni moddiy jihatdan taʼminlab turuvchi, ularga neʼmat beruvchi shaxs. ◆ Bu kishi [Jamolboy] mening valineʼmatim, pirim boʻladi, — jiddiy javob berdi Abdishukur. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Mulla Abdurahmon ham valineʼmati boʻlgan Anvarning rioyasini unuta yozdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“ ◆ Barakalla! Akbarali mingboshi senga kim boʻladi?! — Otaxon. Valineʼmat.. Choʻlpon, „Kecha va kunduz.“

2. Olihimmat, saxiy odam; xayr-saxovatli, qoʻli ochiq kishi.

Antonimlari

ВАЛИНЕЪМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

valineʼmat
уст.
1 благодетель; высокопоставленный покровитель;
2 щедрый, благодетельный.