xavotir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xa-vo-tir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. _D>1 — "xotir" s. ning

koʻpl.] 1 Biror kimsa, narsa yoki biror ish, hodisa haqida tashvishlanish, hadiksirash. ◆ Kelmaganingizdan xavotirda edim. m ◆ ..bir oyogʻi choʻloq xomsemiz Eminhoji tegirmonchi xavotirda atrofga jalanglab turardi. T. Ashurov, „Marvarid tut“ . ◆ Haydar boshini koʻ-tardi, Kozimga xavotir aralash sinchkov boqdi. E. Usmonov, „Yolqin“ .

Xavotir boʻlmoq (yoki olmoq) q. xavotirga tushmoq. ◆ Ishlaganlarning haqini oʻzimiz toʻ-laymiz, xavotir boʻlmanglar. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Yigitlar undan [Inomjondan] xavotir olib, ancha vaqtgacha uxlamay kutib oʻtirishdi. S. Ahmad, „Moʻtti“ . Xavotir qilmoq 1) tashvishlantirmoq. ◆ -Jon bolam, - dedi [Xadicha xola] hovlining oʻrtasida turib, — xat yuborgin, bizni xavotir qilma; 2) q. xavotirga tushmoq. ◆ Shuncha odam orasida har qaysisi oʻzidan xavotir qilmay, bir-birining sirini ochib tashlayotipti. A. Qahhor, „Ogʻay-nilar“ . Xavotirga solmoqTashvishlantirmoq. ◆ Uni yana bir narsa xavotirga solib qoʻygan edi. Oʻ. Umarbekov, „Odam boʻlish qiyin“ . Xa-votirga tushmoq Biror kimsadan, narsadan tashvishlanmoq, hadiksiramoq. ◆ Zargarov Ziyodaning hayotini bilgan sari, xavotirga tushar.. edi. A. Muxtor, „Boʻronlarda bordek halovat“ .

Antonimlari

ХАВОТИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

xavotir
1 обеспокоенный, встревоженный, озабоченный; ◆ uning uzoq vaqt xat yozmaganidan xavotirman я озабочен тем, что он так долго не пишет (писем); ◆ u oʻzidan xavotir он боится за себя; ◆ xavotir boʻlmoq беспокоиться, тревожиться (о ком-чём-л.), волноваться (за кого-л.); опасаться;
2 тревога, опасение; ◆ xavotir olmoq или ◆  xavotirga tushmoq = xavotir boʻlmoq; xavotir qilmoq беспокоить, тревожить волновать (кого-л.); ◆ xavotir solmoq вызывать тревогу (у кого-л.); вселять страх, беспокойство.