xayolparast

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

xa-yol-pa-rast

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

XAYOLPARAST Bu sifat 'biror ishni amalga oshirish toʻgʻrisida oʻylash, fikr yuritish' maʼnosini anglatadigan arabcha xayol otiga (АРС, 243) 'sajda kil-’ maʼnosini anglatadigan tojikcha parastidan feʼlining parast hozirgi zamon asosini (ТжРС, 298) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'xayol surishni yaxshi koʻradigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 311).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

[a. + f. xayol

surishni yaxshi koʻruvchi] Koʻp xayol suruvchi. ◆ U juda kamgap, ammo koʻp kitob oʻqir, oʻlgu-day xayolparast edi. S. Zunnunova, „Koʻk chi-rokdar“ . ◆ Keyinchalik kampir buvi nevaraning xayolparast, xomush boʻlib qolganini payqab, jannatu doʻzaxlardan kamroq gapiradigan boʻldi.. Mirmuhsin, „Umid“ .

2 Fantaziyaga moyil odam. ◆ Men shu vaqt-gacha olimlarni xayolparast boʻladi, deb yurar edim. H. Zohidiy, „Sogʻlar va dogʻlar“ . ◆ Mut-rib, xayolparastsan, inim, degandek, Avazga tanaomuz razm soldi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ХАЁЛПАРАСТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]