xonim
I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]xo-nim
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. Ayollarga hurmat yuzasidan murojaat qilganda qoʻllanadigan soʻz. ◆ Qudamiz Mirzakarim qutidorga va qudachamiz xonimga yetib maʼlum boʻlgaykim, bizlar bunda sogʻ-salomatdirmiz. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“
2. Hurmat yuzasidan ayollar ismiga qoʻshib aytiladi. ◆ Mukarrama xonim, Tamara xonim, Halima xonim. ◆ Oy yuzli rafiqam, qunduz qoshli maʼshuqam Kumush xonimga! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“
3. s. t. Goʻzal, barno ayol; xushbichim juvon. ◆ Hoy-hoy, xonim, yoʻl boʻlsin, Qayerga yoʻrgʻalaysiz! "Qoʻshiqlar".
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]xo-nim
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Xamir orasiga qiyma solib, qasqonda pishiriladigan ovqat.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ХОНИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
xonim I
1 госпожа;
2 разг. дама; красотка;
3 присоединяется к женским именам, придавая оттенок уважения, напр. ◆ Tamara xonim, Mukarrama xonim и т. п.;
4 ханым (вежливое обращение к женщине).
xonim II
вид кушанья из теста, в котором завёрнут мясной фарш с луком, готовящееся на пару в каскане (см. qosqon).