xushtor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xush-tor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[Yaxshilikka, yoqimlilikka ega]

1 Biror kimsani sevgan, unga koʻngil qoʻygan kishi; oshiq. ◆ Shu goʻzal qizning xushtori boʻldim, Sanʼatin koʻrib, zavqlarga toʻldim. A. Poʻlat . Qamarxonga xush-tor boʻlganlarning son-sanogʻi yoʻq ekan. "Er-taklar".

2 Biror narsa bilan juda qiziqadigan, unga mehr qoʻygan; ishtiyoqmand, orzumand. ◆ Ehtimol, buloqdan chiqayotgan bu tiniq suv-ning xushtori, kushandasi koʻpdir: bu suv togʻu toshni toʻldirib yurgan qushlar, kavak-kan-diklarda istiqomat qiladigan jonivorlar-dan ortmas. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . -Ido-rada oʻtirib qiladigan ish rayonimizda ham topiladi, — dedi [Moʻmina] ◆ gapni shart ke-sib, — unaqa ishga xushtor boʻlganimda, bu yer-ga [ Mirzachoʻlga] kelib nima qilardim. H. Nuriy, Lochin bolasi — lochin.

Antonimlari

ХУШТОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

xushtor

Ruscha _ru

xushtor
1 влюблённый, влюблённая; ◆ xushtor boʻlmoq влюбляться (в кого-л.);
2 возлюбленный; возлюбленная.