yigʻma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yigʻ-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
sft. 1 Foydalanilmaydigan paytda yigʻib-taxlab qoʻyiladigan, yigʻila-digan. ◆ Yigʻma kursi. m Bu yerda [palatkada
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ uch yigʻma koyka bir-biriga taqab qoʻyilgan edi. A. Muxtor . Davr mening takdirimda. ◆ Bir necha kishi mashinalardan gʻirillatib koʻta-rilgan yigʻma narvonlardan bino tomlariga chiqa boshladi. M. Xayrullayev, „Tilla marjoy“ . ◆ Choʻlda ikki va bir xonali yigʻma uylar quril-di. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" .
2 Turli qism yoki elementlardan yi-gʻilgan, bir butunni tashkil qiladigan; terma. ◆ U yaqinroq borib, eʼlon tagidagi roʻyxatni koʻrdi: "Qishloq oʻquvchilarining yozgi yigʻma otryadi". Unda yigirmadan ortiq bolaning nomi yozilgan. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Yoshlarning vakshishri yigʻma orkestr sadolari ostida stadion maydonini aylanib chiqishadi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЙИҒМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.