yigitcha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yi-git-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I rvsh. Yigit singari, yigitga xos, yigitdek; mardona. ◆ Bir yigitcha ish qil-moq. n ◆ Qiz toʻn, doʻppi kiyib, belbogʻ bogʻlab, yigitcha oʻyinga tushdi.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yi-git-cha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II 1 Yigit 1 s. kichr-erkl.
2 Yosh yigit, oʻsmir, oʻspirin. ◆ Shu bahor-da oʻzi oʻlib ketdi. Qoʻlidan ish keladigan bit-ta yigitcha oʻgʻli bor, qolganlari churvaqa. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Yigitchaning uiy "xon" degan qoʻshimchasida "mening Zebinisam" degan maʼnoda bir maqtanish, bir gʻurur ohangi bor edi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .
3 Oʻziga nisbatan yoshi kichik yigitga, oʻsmirga murojaat qilishda qoʻllanadi. ◆ E, e, yigitcha! Qani, bu yoqqa keling-chi! A. Qahhor, „Oʻjar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЙИГИТЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.