yolgʻonlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yol-gʻon-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Haqiqatda boʻlmagan, haqiqatga zid narsalarni soʻzlamoq; yolgʻon gapirmoq; aldamoq. ◆ Toʻrabek xijolat tor-tib, yolgʻonladi. M. Mansurov, „Yombi“ . Murzin-ning yodiga [Elmurodning
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ yolgʻonlagani tushdi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁЛҒОНЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.