yoshulli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
yo-shul-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Katta yoshli, yoshi ulugʻ, moʻʼtabar kishi. Xorazmda seni atar: yoshul-li, Olis Badaxshonda: nadari kalon. Mir-temir.
2 Shunday kishilarga nisbatan murojaat shakli. ◆ Avaz choyxonachiga bir erkalik qilgi-si keldi: -Yoshulli, yugurdak bolangiz yoʻqmi ? S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЁШУЛЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.