zarvaraq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zar-va-raq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. + a. jjjjj — tillarang yupqa metall varagʻi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. zarbof. ◆ U kishi [rais]ning zarvaraq toʻni, oppoq soqoli, toʻn ichidan boylagan feruza, yoqut koʻzli kumush kamari oʻt shuʼlasida yaltillar, lekin yuzi aniq koʻrinmasdi. H. Shame, „Xarakteristika“ . ◆ Hoʻqandi latif va shaharlar shohi Margʻilon koʻchalarida zarvaraq toʻn kiyib, simobi salla oʻragan boylar yonidan juldur jandali darveshlar oʻtardilar. N. Yusufiy, „Fargʻona shoʻx kuladi“ .
2 koʻchma Oltin sahifa. Oltin umrimiz-ning yana bir zarvaragʻi ortda qoldi, Va-tan solnomasining yangi sahifasi ochildi. Gazetadan.
3 tar. Qoʻlyozmaning bezakli varagʻi. ◆ Frontispis — zarvaraq badiiy qoʻlyozma tar-kibiga kitob bezashning asosiy elementla-ridan biri sifatida kirgan. "OʻTA" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗАРВАРАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
zarvaraq
◆ 1 = zarbof; zarvaraq toʻn = zarbof toʻn (см. zarbof); ◆ zarvaraq qogʻoz сусальное золото;
2 перен. сверкающий, золотистый.