zax

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

zax

Etimologiyasi

1 sft. Suvi koʻp, sernam, zaxkash (yer). ◆ Zaxuy. n ◆ Yertoʻla atrofidan zax tup-roq shuvillab toʻkildi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . Uni \ Tojini

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ navkarlar olib chiqib, zax bir yertoʻlaga qamashadi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

2 ot Sernam, zaxkash joy; namlik. ◆ Kecha zaxda yotaverib, belim ogʻrib qopti. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Shoʻrxok yerlarda ach-chiq zax gʻoʻzaning tomirini chirita boshla-di. Gazetadan .

Koʻkragini zaxga berib yotmoq Qiynal-moq, azob chekmoq. ◆ Qodirning qizdan umidi uzilib, koʻkragini zaxga berib yotibdi. "Er-taklar" . ◆ "Bir bechora oʻgʻlingni deb, koʻkragini zaxga berib yotsin-da, sen tinchgina oʻgʻling-ni olib yot!.. Qani oʻgʻling, yotgan joyini koʻr-sat!" dedim. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

</a>*■" Yaa

Antonimlari

ЗАХ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

zax (koʻplik zaxlar)

Tillar

• Ozarbayjoncha: rütubətli
• Olmoncha: dämpfen
• Fransuzcha: humide
• Rumincha: umed, umede
• Turkcha: rutubetli

Ruscha _ru

zax
сырость; // сырой, влажный; // сыро, влажно; ◆ zax joy сырое место, сырая местность; ◆ bu yer zax здесь сыро; ◆ zaxda qolgan sement отсыревший цемент; ◆ zaxi quritilgan yerlar осушенные земли; ◆ yertoʻladan zax hidi kelayotir из погреба тянет сыростью; ◆ yerning zaxini qochirmoq отводить подпочвенную воду.