zinda

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

zin-da

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

\f. iXij — jonli, tirik

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 esk. Tirik, barhayot.

Zinda qilmoq Tiriltirmoq; hayot, jon baxsh etmoq. [Hayitjon Toʻlaxonga:] ◆ Bir akang borki, murdani zinda, zindani gazanda qiladi. Hamza, „Paranji sirlari“ . ◆ Firoqing-da gohi yuz oʻldirib, goh zindalar qilding. Visoling zahridan noʻsh atasam, sen gʻamza-lar qilding. "Mushtum" .

2 qargʻ. Oʻlgur, badbaxt. ◆ Ostonada oʻliging qolsin, zinda! Hamza, „Paranji sirlari“ . ◆ Iloyo oʻnglanmasin, meni kuydirgan zinda\ [dedi Xoljon]. Uygʻun, „Asarlar“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЗИНДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]