zindon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
zin-don
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ fors. – turma, qamoqxona; bandixona ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 tar. Amir va xonlar zamonida yer ostiga qurilgan zax va qorongʻi qamoqxona. ◆ Zulm zindondan yomon. Maqol. . ◆ Mahbuslarga toʻlib zindonlar, Adolat deb toʻkildi qonlar. E. Rahim, „Yangi qadam.“
2 koʻchma Azob-uqubat makoni; azobxona, gʻurbatxona. ◆ Xuroson olimlar uchun zindon [dedi Badia]. Mirmuhsin, „Meʼmor.“ ◆ Hech maslahat chiqmadi, Er va xotin bemador: Boʻlgan edi keng dunyo Bular uchun zindon, tor. Gʻayratiy. ◆ Gulandom dutorni olib sozlarkan, dedi: Dutor boʻlmasa, bu zindonda yuragim yorilib ular edim. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
- Koʻcha xandon, uy zindon Koʻchada oʻynab-kulib yuruvchi, uyda gʻazabini sochuvchi odam haqida. ◆ [Nafisa] Bunday qarasa, qizi Surayyoning tili "qaqa", "shokolad"ga kelib, pildirab yurib ham ketdiki. ◆ Aʼzam dimogʻidan tushmaydi, yuzingda kuzing bormi, demaydi. Kucha xandon, uy zindon. Shuhrat, „Jannat qidirganlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЗИНДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.