ziyoratchi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]zi-yo-rat-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]din. Muqaddas joylarga ziyoratga borgan yoki boruvchi kishi. ◆ Darvo-zani taqillatib charchagan ziyoratchilar qoʻshni tomondan oshib, darvozani ochdilar. U Ismoilov, „Saylanma“ . ◆ U mozorga tevarak-atrofdan ziyoratchilar.. turli-tuman nazr-niyozlar va shu jumladan yegulik narsalar koʻp keltirar ekanlar. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Shaharlarning maʼmuriyatlari.. ziyoratchi-larning mamnun boʻlishi uchun barcha tadbir-larni koʻrmoqdalar. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЗИЁРАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.