ориентир
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
о-ри-ен-тир
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
ориентир м oriyentir (turgan joyni, yoʻnalishni koʻrsatuvchi belgi, nishon); ◆ естественные ~ы tabiiy oriyentirlar; ◆ земные ~ы yerdagi oriyentirlar (daraxt, shamol tegirmon, tepalik va sh. k.); ◆ небесный ~ osmondagi oriyentir (oy, yulduz va sh. k.); ◆ идти по ~у oriyentirga qarab bormoq, harakat qilmoq; ◆ Бугор этот служил хорошим ~ом для всех самолётов, возвращавшихся на аэродром (N. Chukovskiy) Bu tepalik aerodromga qaytayotgan hamma samolyotlar uchun yaxshi oriyentir edi.