afifa
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
a-fi-fa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. esk. kt. Pokiza, toza, iffatli (ayol haqida). ◆ Shu daqiqadan boshlab bekda u afifaga.. chin bir ishq tugʻiladir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“
2. Afifa (xotin-qizlar ismi).
joyini oʻzgartirish ning afifa
| birlik | koʻplik | |
|---|---|---|
| Bosh kelishik | afifa | afifalar |
| Qaratqich kelishigi | afifaning | afifalarning |
| Joʻnalish kelishigi | afifaga | afifalarga |
| Tushum kelishigi | afifani | afifalarni |
| O‘rin-payt kelishigi | afifada | afifalarda |
| Chiqish kelishigi | afifadan | afifalardan |
| Vosita kelishigi | afifala | afifalarla |
Antonimlari[tahrirlash]
OʻTIL
Ot[tahrirlash]
afifa (koʻplik afifalar)
Ruscha ru
afifa
книжн.
1 уст. девственница; // девственная, целомудренная, чистая, непорочная;
2 уст. воздержанная;
3 Афифа (имя собств. женское).