afsuslanmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

af-sus-lan-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

AFSUSLAN- -s afsus
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.


Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

  1. Pushaymon qilmoq, pushaymon yemoq. ◆ Yoʻlchi oʻz qishlogʻidan kelgan odam bilan koʻrishib, hol-ahvol soʻrashmaganiga afsuslandi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
  2. Dili ogʻrimoq; oʻkinmoq. ◆ Afandi kambagʻamigidan afsuslanib, har kun kechalari nola qilar edi. "Latifalar ". ◆ ..nega bu voqeani bizga aytiishagan ekan, deb afsuslanaredi. M. Mansurov, „Yombi“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

OʻTIL

Feʼl[tahrirlash]

afsuslanmoq

Ruscha ru

afsuslanmoq
сожалеть, огорчаться, сокрушаться (о чем-л.); afsuslanib с сожалением; Afandi kambagʻalligidan afsuslanardi («Латифалар») Афанди сокрушался по поводу своей бедности; bormaganimga afsuslanaman сожалею, что не пошёл.