afsuslanmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
af-sus-lan-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
AFSUSLAN- -s afsus
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Pushaymon qilmoq, pushaymon yemoq. ◆ Yoʻlchi oʻz qishlogʻidan kelgan odam bilan koʻrishib, hol-ahvol soʻrashmaganiga afsuslandi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Dili ogʻrimoq; oʻkinmoq. ◆ Afandi kambagʻamigidan afsuslanib, har kun kechalari nola qilar edi. "Latifalar ". ◆ ..nega bu voqeani bizga aytiishagan ekan, deb afsuslanaredi. M. Mansurov, „Yombi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
OʻTIL
Feʼl[tahrirlash]
afsuslanmoq
Ruscha ru
afsuslanmoq
сожалеть, огорчаться, сокрушаться (о чем-л.); afsuslanib с сожалением; Afandi kambagʻalligidan afsuslanardi («Латифалар») Афанди сокрушался по поводу своей бедности; bormaganimga afsuslanaman сожалею, что не пошёл.