aidom
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
a-i-dom
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- \f. jJjul —badan, gavda| kam qoʻll. Qad-qomat, qiyofa, bichim. ◆ Ikki oyu ikki yil Yursang mahkam bogʻlab bel, Makoniga borarsan, Andomiga qararsan. H. Olimjon, „Semurgʻ“ . ◆ Di/idop baland boʻyli, jussaligina, butun andomi oʻziga kelishgan, tiniq oq yuzli, ingichka nafis qoshli.. qiz edi. Oybek, „Navoiy“ .
joyini oʻzgartirish ning aidom
birlik | koʻplik | |
---|---|---|
Bosh kelishik | aidom | aidomlar |
Qaratqich kelishigi | aidomning | aidomlarning |
Joʻnalish kelishigi | aidomga | aidomlarga |
Tushum kelishigi | aidomni | aidomlarni |
O‘rin-payt kelishigi | aidomda | aidomlarda |
Chiqish kelishigi | aidomdan | aidomlardan |
Vosita kelishigi | aidomla | aidomlarla |
Antonimlari[tahrirlash]
OʻTIL
Ot[tahrirlash]
aidom (koʻplik aidomlar)