asabiy
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
a-sa-biy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Salga asabiylanaveradigan, boʻlar-boʻlmasga qizishib, tutaqib ketadigan; zardasi tez, jizzaki. ◆ Asabiy kishi. Asabiy bola, m Otam asabiy odam edi. Shunday boʻlsa ham, meni qattiq urmagan va yomon.. soʻkmagan edi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ .
- Asablarning qoʻzgʻalishi bilan bogʻliq. ◆ Asabiy holat. Asabiy tovush. mm -Begonadan ham battarsiz! — qizishib ketgan Xolisaning lablari asabiy titradi. S. Nurov, „Narvoy“ . ◆ Yuzini asabiy timdalayotgan onasining ahvoliga achinibmi, ayol jahldan tushdi. "Yoshlik ".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
OʻTIL
Sifat[tahrirlash]
asabiy
Ruscha ru
asabiy
нервный; нервозный, раздражительный, раздражённый; // нервно, раздражительно, раздражённо; ◆ ~ kasalliklar нервные заболевания; ◆ ~ tutqanoq нервный припадок;◆ ~ tovush раздражённый голос.