badaviy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ba-da-viy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – sahro kishisi, sahroda yashovchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Arabiston yarimoroli va Shimoliy Afrikada yashovchi koʻchmanchi va yarimkoʻchmanchi arab qabilalari; sahroyi, koʻchmanchi. ◆ Sahroyi badaviy. ◆ Sahroda arablarning badaviy degan yovvoyi toifasi bor ekan. Oʻshalar hajga kelgan-ketganlarni talar ekan, — dedi Hoji xola. M. Ismoiliy, „Fargʻona t.o.“ ◆ Badaviy gʻazabdan titrab nogahon. Tik boqqan koʻzlarga sanchildi shamshir. X. Davron, „Qaqnus.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БАДАВИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Ruscha ru
badaviy
1 бедуин, кочевник-араб;
2 перен. некультурный человек, варвар.