benavo
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-na-vo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BENAVO Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be- old koʻshimchasini (ТжРС, 544) 'ovoz', 'tovush' maʼnosini anglatadigan arabcha navo otiga (ПРС 572) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, asli 'gapirish huquqiga ega boʻlmagan' maʼnosini anglatgan; keyinchalik 'hayot lazzatidan bebahra' maʼnosini anglatish uchun ishlatipgan (OʻTIL, I, 102).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. I ji^ - tovushsiz
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ovoz-siz, unsiz; xomush, sokin.
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-na-vo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. I ju^ ~ bechora, faqir, miskin
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Turmushning huzur-halovati, ro-hat-farogʻatidan bebahra qolgan, roʻshnolik koʻrmagan; gʻarib, notavon, shoʻrlik.◆ Avazning yuragi achindi. Benavo, bemajol xalqiga zi-gʻirdek koʻmak berolmasligini oʻylab, qalbi vayron boʻldi. S. Siyoyev, Avaz.◆ Oʻzing koʻrib tur-ganingdek, men bir dili pora, gʻarib, benavo, ojiza onaman, oʻgʻlim. K. Yashin, Hamza.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕНАВО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Tarjimalari[tahrirlash]
benavo
Ruscha ru
benavo
несчастный, обездоленный; нищий; // бедняга; бедняк.