benazir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-na-zir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BENAZIR Bu sifat 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be- old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'namuna' maʼnosini anglatadigan arabcha nazir otiga (ARS, 812) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'oʻxshashi yoʻq', 'tengi yoʻq' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 61, OʻTIL, I, 102; OʻKAAQL, 108).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
be.. + a. IV. — teng, bir xil; oʻxshash
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tengi, misli yoʻq; mislsiz. ◆ Alisherbek benazir zot erdi,— dedi Bobur kitobdan boshini koʻtarib. X. Sultanov, „Bir oqshom ertagi.“ ◆ Xonzoda begim halolu pokizalikda benazirlar! P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“ ◆ Xullas, bu betakror va benazir sanʼat asarining maʼnosi, olamcha mazmuni bor. "Fan va turmush".
2 Benazir (erkaklar va ayollar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕНАЗИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Tarjimalari[tahrirlash]
benazir
Ruscha ru
benazir
бесподобный, несравненный, не имеющий равных; ◆ sheʼriyatda ~ shoir бесподобный поэт в искусстве стихосложения; ◆ ~ goʻzallik несравненная красота.
[tahrirlash]
Pak qiz
Ot[tahrirlash]
benazir