beoqibat
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-o-qi-bat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
+ oqibat
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. oqibatsiz I.◆ U unsiz yigʻlar, pushaymonidan boshini devorlarga urmoqchi boʻlar, dunyoning bu qadar bevafoligidan, odamlarning, oʻzining bun-chalik beoqibatligidan kuyardi. "Yoshlik". ◆ Yuragi achishdi, hali ham odamlar shunaqa beoqibat, bevafo, berahm ekanmi.. Mirmuhsin, Ildizlar va yaproqpar.
beoqibat II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
be-o-qi-bat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. oqibatsiz II.◆ Balki, arizaning beoqibat qoldirishini soʻrab, ariza berarlar. Choʻlpon, Kecha va kunduz. ◆ Avval qozikalon Hakimxoʻjaga, keyinchalik Toshkent begi Alimquliga berilgan arznoma ham beoqibat qoldi. Mirmuhsin, Tungi chaqmoqlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БЕОҚИБАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Turkcha: akıbetsiz