bijildoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

bi-jil-doq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

BIJILDOQ ’koʻp va tez gapiradigan’. Sen juda bijildoq hiz ekansan-ku! Bu sifat asli bijir-bijir tovushga taqlid soʻzidan —lä qoʻshimchasining -dä shakli bilan yasalgan feʼlga -Q qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan; d undoshining taʼsirida r undoshi l undoshiga, q undoshining taʼsirida ä unlisi â unlisiga almashgan: (bijir + dä = bijirdä-) + q = bijirdäq > bijildäq > bijildâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

s. t. 1 Hech kimga gap ber-maydigan, gap bilan hammani yengadigan; gapdon.◆  Bijildoq xotin. n Ayvonida bu xonadonning bijildoq bekasi. Oybek, Navoiy. Ismat aka 30 yillik pedagogik fao-liyati davomida bir necha ming olov bolalar va bijshgdoq qizaloqlarning miyasiga bshshm, murgʻak qalbiga.. odob singdirgan mohir tarbiyachshshrdan. Gazetadan.

2 Tinimsiz sayraydigan, shovqin qila-digan (qushlar haqida).◆  Faqat oʻngda, terak boʻyi pastlikda, soy shovullaydi, roʻparadagi qalin bogʻlar qoʻynida bijildoq qushlarning chuldirab sayragani eshitiladi. "Yoshlik".

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

БИЖИЛДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

OʻTIL

Tarjimalari[tahrirlash]

bijildoq

Ruscha ru

bijildoq
разг. говорливый; // говорун; ◆ bijildoq bola 1) говорливый ребёнок; 2) ребёнок, который не по возрасту хорошо говорит; ◆ bijildoq xotin говорливая, словоохотливая женщина, тараторка, болтушка.