bijildoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bi-jil-doq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
BIJILDOQ ’koʻp va tez gapiradigan’. Sen juda bijildoq hiz ekansan-ku! Bu sifat asli bijir-bijir tovushga taqlid soʻzidan —lä qoʻshimchasining -dä shakli bilan yasalgan feʼlga -Q qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan; d undoshining taʼsirida r undoshi l undoshiga, q undoshining taʼsirida ä unlisi â unlisiga almashgan: (bijir + dä = bijirdä-) + q = bijirdäq > bijildäq > bijildâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. 1 Hech kimga gap ber-maydigan, gap bilan hammani yengadigan; gapdon.◆ Bijildoq xotin. n Ayvonida bu xonadonning bijildoq bekasi. Oybek, Navoiy. Ismat aka 30 yillik pedagogik fao-liyati davomida bir necha ming olov bolalar va bijshgdoq qizaloqlarning miyasiga bshshm, murgʻak qalbiga.. odob singdirgan mohir tarbiyachshshrdan. Gazetadan.
2 Tinimsiz sayraydigan, shovqin qila-digan (qushlar haqida).◆ Faqat oʻngda, terak boʻyi pastlikda, soy shovullaydi, roʻparadagi qalin bogʻlar qoʻynida bijildoq qushlarning chuldirab sayragani eshitiladi. "Yoshlik".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БИЖИЛДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Tarjimalari[tahrirlash]
bijildoq
Ruscha ru
bijildoq
разг. говорливый; // говорун; ◆ bijildoq bola 1) говорливый ребёнок; 2) ребёнок, который не по возрасту хорошо говорит; ◆ bijildoq xotin говорливая, словоохотливая женщина, тараторка, болтушка.