bilimli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bi-lim-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. bilimdon 1.◆ Bilimli oʻzar, bilimsiz toʻzar. Maqol.◆ Ustoz bilimli, shogird ilmli. Maqol.◆ Oltin yerda qolsa ham, bilimli yoʻlda qolmas Maqol. n◆ Azizaning nazarida, har tomonlama mukammal, odobli, bilimli yigit shu edi. Oʻ. Hoshimov, Qalbingga quloq sol.
2 Oʻz kasbining ustasi, mohiri, taj-ribakor.◆ Ziroat ilmiga olim, bilimli deh-qonsan. Habibiy.◆ Bilimli, koʻzli dehqonlarni koʻrdik. Habibiy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БИЛИМЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Ruscha ru
bilimli
знающий, обладающий знаниями; образованный; ◆ u juda bilimli odam он очень образованный человек.